بیا ای مونس دلهای خسته غم نا دیدنت دستامو بسته

تو آواز جوونه ساز منی تو پر واکن که من بالم شکسته

چرا دل ناگرونی چرا آسیمه جونی من آه بی کسونم تو ماه آسمونی

چرا دل ناگرونی چرا آسیمه جونی من آه بی کسونم تو ماه آسمونی

تو بار و برگی و من خاک و ریشه زمونه سنگه و من بار شیشه

فراموشم مکن هر جا که باشی من اینجا بند خاکم تا همیشه

پرستوی امیدم امید ناپدیدم بهار و باغ من کو گل سرخ و سپیدم

پرستوی امیدم امید ناپدیدم بهار و باغ من کو گل سرخ و سپیدم

دلوم بی وصف تو شادی ندیده بیا جانا که لب بر لب رسیده

به جز اسم تو چیزی خاطرم نیست سلامم کن سلام تو امیده

ای سلام ای نور دیده مه از ره رسیده سلام ای پاره تن گل از شاخه چیده

سلام ای نور دیده مه از ره رسیده سلام ای پاره تن گل از شاخه چیده